புள்ளிகள் – கவிதை

பெரும்புள்ளி ஆவாள்
என்று நான் நினைத்த
அவள் என் தோழி
புள்ளிகளின் காதலி
–
நீண்ட காலம் கழித்துச்
சந்தித்தோம்
–
சுங்கடி புள்ளிப்புடவை
அவளுக்கு அதீத விருப்பம்
எல்லா உடையிலும்
சிறுபுள்ளியாவது
இருக்க வேண்டும்
–
சிறுவயதிலிருந்தே
தரை சுவர் தாளில்
புள்ளி வைப்பாள்
‘அந்தப்புள்ளி
எனக்கு வேணும்…’
சிறுமியாக
அடம்பிடித்து வைத்துக்கொண்டாள்
அம்மாவின் பொட்டுப்புள்ளி
–
மூணு புள்ளி வைத்தாவது
போட்டால்தான்
வாசல் நிறைக்கும்
என்பதாக
லயித்துப் போடுவாள் புள்ளிக் கோலம்
–
பல்லாங்குழி பெரிய புள்ளி
தோசை மாவுப்புள்ளி
வரட்டி பச்சைப்புள்ளி
இதெல்லாம்
அவள் வியாக்கியானம்
–
பணக்காச் சம்பந்தம்
கிடைத்ததும்
பெரிய புள்ளி ஆளனாள்
என நினைத்தோம்
–
சந்தித்தபோது
–
கண்ணீர்தான் வழிந்தது
புள்ளி புள்ளியாய்
முந்தானையில்
மூடியிருந்த கன்னத்தில்
பெரிய கரும்புள்ளி
–
ப்ச…ஆஸிட் ஊத்திட்டாரு…’
சொன்னாள்
வெறும் புள்ளியாக.
–
————————
ஆண்டாள் பிரியதர்ஷினி
குமுதம்